Alfabeyi öğrendim zannediyor ama sadece zannettiğin ile kala kalıyorsun. Her okuma çalışmasında, unutulan, bu da neyin nesiydi acaba diye hayıflanılan, en az bir harf pat diye çıkıveriyor. Okumaya çabalarken, görmeniz lazım. Heceleme bile değil, her harf, teker teker algılanıp, bir önceki algılanan harfin yanına getirilip, sonra hepsi birleştirilip, zar zor okunabiliyor şu sıra. Tut ki okundu, okuduğumuzu anladık mı? Tabii ki hayır. Tüm bunlara rağmen, bir kelimeyi okuya bilince, bir mutluluk ifadesi oluşuyor ki sormayın. Görenler, Rus Dili ve Edebiyatını birincilikle bitirdim sanırlar. Bazı sözcükleri şu anki bilgilerle, okumak imkansız olabiliyor. Erdem, sanırım çaresizlikten, kelimenin başlangıcından sonunun ne olacağını tahmin etme gibi bir özellik, geliştirdi. Bir tür yeni içgüdü. Bugün okuduğu bir kelimeye uzun uzun bakıp, başı tamam da, kelimenin son kısmını okumuş olman imkansız dediğimde, bu özelliğini kullandığını itiraf etti.
Zorluklar bu kadarla da bitmiyor elbet, her isim için, "maskulen" ve "feminen" durumlar giriyor hemen devreye. A tabii bir de "nötr" olanlar var, eksik olmasın. Hadi bunları da öğrendin, bitti mi? Bitmez, cümle kurarken, hangi kelimenin "maskulen", "feminen" veya "nötr" olduğunu bilip, hepsine farklı takılar eklemek zorundasın. Üstelik her dilin olmazsa olmazı, bir de, kural dışı olanlar var. Malum onları sorgulamak, mantık ile çözmek, bilince sığınmak, mümkün değil. Ezberlenecek, işte o kadar! Ayrıca ismin hallerini, durumlara göre sözcüklerin değişmelerini, şahıs zamirlerini ve edatları da unutmamak lazım. Zamanlara henüz gelmedik, gelince ne olacağını şimdiden iliklerimde hissediyorum.
Derslerde, kısacık bir an için, tamam, çözdüm ben bunu diye, müthiş bir güven içinde sevinirken, bir sonraki anda, hiç beklenmeyen bambaşka bir zorluk, duvar gibi çıkıveriyor karşına. Deveye hendek atlatsak daha kolay. Sadece bir saniye önce hissedilen, çok az bir süre sonra, şakır şakır Rusça konuşacağına dair duyulan o güven hissi, bir anda nasıl pıs diye sönüveriyor, bir bilseniz. Kısaca Rusça şu sıralar benim için, bol sürprizli, cesaret kırıcı ve hayal kırıklıkları ile dolu bir dil diyebiliriz.
Sanılmasın ki yenildim. Aksine her gün, hırsla çalışıyorum. Ben, bu Rusça'yı konuşacağım, görürsünüz. Şimdilik; "Paka paka", nam-ı diğer bildiğimiz "Bye bye"...
Allah zihin acikligi versin :) Ajjkkmm Nierdesiinn diyebiliyorum sadece, sayilmaz mi? :)))
YanıtlaSilVersin cicim, versin. 1 saat sonra yine Rusça dersim var. Heyecan içinde bekliyorum başıma gelecekleri :)
YanıtlaSilDeğerli blog kullanıcısı sitenizdeki paylaşımlarınız çok begendik Ofis Mobilyaları olarak başarılarınızın devamını dileriz.
YanıtlaSilOfis Mobilyalarına cevaben; Nazik düşünceleriniz için teşekkur ederim, beğenmenize çok sevindim.
YanıtlaSil