Canım ülkemde, insana şiddet, kadına şiddet, çocuğa şiddet almış başını gidiyor. Gün geçmiyor ki, bir insan şiddet görmemiş, öldürülmemiş, bir çocuğa veya kadına tecavüz edilmemiş olsun. Bu neyin öfkesidir? Nereye koşuyoruz? Bir de üstüne, sorumluların olması gibi cezalandırılmadığını, üstüne üstlük salıverildiklerini görünce, adalet, hak ve hukuka olan inanç yerle bir olmuyor mu?
Tecavüz edilenler, saçma sapan sebeplerle tecavüzünü hak etmiş (!?), şiddet görenler de, olayın geçtiği yerlerde bulunmakla veya şiddete başvuranı tahrik etmek suçlamasıyla baştan haksız sayılıyorlar (!?). Her şey kocaman bir şaka gibi değil mi? Yüzyıllardır sahip olduğumuz için övündüğümüz, toplumsal ahlak anlayışımızın neresine sığdırabiliyoruz tüm bunları? Konuşmasak, dillendirmesek bile, bu ayıplar içimizde yaralar açmıyor mu? 14 yaşındaki bir çocuk, sırf evden kaçtı ve sigara içiyordu diye tecavüzünü hak etmiş olabilir mi? Bu nasıl bir vicdan?
Adalet herkes içindir. Hak, hukuk isteğe bağlı olamaz. Bugün bizim başımıza bir şey gelse, haklılığımızı savunamaz ve üstüne bir de suçlanıyor olsak ne düşünür, ne hissederiz?
Toplumsal ahlak anlayışımızdaki iki yüzlülük de ayrı bir durum. Metroda el ele tutuşan bir çifte, "Ahlaka aykırı davranmayın" anonsu yapılabiliyor. Bu anonsu ve tutumu protesto etmek için, metroda öpüşme eylemi yapan insanlara da, öpüşmek ahlaka aykırıdır diye saldıran insanlar olabiliyor. Hatta içlerinden bir eylemciyi bıçakla yaralamaya kadar gidiyor bu kuvvetli ve sarsılmaz ahlak anlayışının tezahürü. Ben aynı ahlak anlayışını, bir türlü tecavüz ve şiddet vakalarında göremiyorum maalesef. Toplumsal ahlak anlayışımızı acilen, el ele tutuşmak ve öpüşmek gibi insanlara çok yakışan, sevgi dolu gösterilerden ziyade, tecavüz edilen çocuk, kadın ve şiddet gören insanların seslerinin duyulmasında yardımcı olmaya ve onların haklılığını protesto etmeye davet ediyorum. Öpüşmek ahlaksızlıksa, bir insanın canını almak, şiddet ve tecavüz nasıl sınıflandırılıyor merak ediyorum. Bir bilen varsa açıklasın, ben bu toplumsal ahlak anlayışını artık kavrayamıyorum.
Tecavüz edilenler, saçma sapan sebeplerle tecavüzünü hak etmiş (!?), şiddet görenler de, olayın geçtiği yerlerde bulunmakla veya şiddete başvuranı tahrik etmek suçlamasıyla baştan haksız sayılıyorlar (!?). Her şey kocaman bir şaka gibi değil mi? Yüzyıllardır sahip olduğumuz için övündüğümüz, toplumsal ahlak anlayışımızın neresine sığdırabiliyoruz tüm bunları? Konuşmasak, dillendirmesek bile, bu ayıplar içimizde yaralar açmıyor mu? 14 yaşındaki bir çocuk, sırf evden kaçtı ve sigara içiyordu diye tecavüzünü hak etmiş olabilir mi? Bu nasıl bir vicdan?
Adalet herkes içindir. Hak, hukuk isteğe bağlı olamaz. Bugün bizim başımıza bir şey gelse, haklılığımızı savunamaz ve üstüne bir de suçlanıyor olsak ne düşünür, ne hissederiz?
Toplumsal ahlak anlayışımızdaki iki yüzlülük de ayrı bir durum. Metroda el ele tutuşan bir çifte, "Ahlaka aykırı davranmayın" anonsu yapılabiliyor. Bu anonsu ve tutumu protesto etmek için, metroda öpüşme eylemi yapan insanlara da, öpüşmek ahlaka aykırıdır diye saldıran insanlar olabiliyor. Hatta içlerinden bir eylemciyi bıçakla yaralamaya kadar gidiyor bu kuvvetli ve sarsılmaz ahlak anlayışının tezahürü. Ben aynı ahlak anlayışını, bir türlü tecavüz ve şiddet vakalarında göremiyorum maalesef. Toplumsal ahlak anlayışımızı acilen, el ele tutuşmak ve öpüşmek gibi insanlara çok yakışan, sevgi dolu gösterilerden ziyade, tecavüz edilen çocuk, kadın ve şiddet gören insanların seslerinin duyulmasında yardımcı olmaya ve onların haklılığını protesto etmeye davet ediyorum. Öpüşmek ahlaksızlıksa, bir insanın canını almak, şiddet ve tecavüz nasıl sınıflandırılıyor merak ediyorum. Bir bilen varsa açıklasın, ben bu toplumsal ahlak anlayışını artık kavrayamıyorum.
