İstanbul'daki ilk gün, denize karşı balkonda, mis gibi anne kahvaltısı esnasında, demleme çayımı yudumlarken, birden kesme şekerlerin ne kadar küçük olduğunu fark ettim. Anneme bu kadar küçük şekerleri nereden buldun diye sordum. Haliyle ne demek istediğimi anlayamayarak, şekerlerin hep bu boyutta olduğunu söyledi. Ekaterinburg'a ilk geldiğimde, kesme şekerlerin normalden büyük olduğu konusunda bolca konuşmuştum ancak, arada bu kadar fark olduğunu tahmin edememiştim. Bu şekerler gerçekten mini minnacık geldi gözüme. Babam da, bazı insanlar, bu şekerleri ikiye kırıp, o şekilde kullanıyor demesin mi? Yok artık, şekerler zaten minicik, neresini kırıyorlar? Belki de Ekaterinburg'dakiler gerçekten çok büyük. İnsan kolayca nasıl alışıyor her şeye. Kırk yıllık kendi kesme şekerlerim, gözüme minicik görünüyorlar şimdi. Küçük şekerlerimi çayıma atıp, devam ettim mis kahvaltıma. Neyse, aslında konumuz bu değil..
Daha önce yazmıştım hatırlarsınız, Ekaterinburg'da yoğurt yok diye. Yoğurtsuzluk canıma tak etmiş olacak, daha ilk gün koşarak bir yoğurt yapma makinası aldım. Merak bu ya, eve gelince de hemen denedik. Herşey gayet güzel, test edildi, onaylandı ve makina Ekaterinburg'a doğru benimle yola çıktı. Döndüğüm ilk gün, evin tam takır kuru bakır olması sebebiyle gerçekleşen, mecburi market alışverişi esnasında bir de rafta ne göreyim? Cam şişe içerisinde sade yoğurt! Uçaktan ineli birkaç saat olduğu için, yorgunluktan saçmalıyorum diye düşündüm önce. Olay mahallinden uzaklaşıp, başka raflarda gezinerek diğer ihtiyaçlarımı almaya devam ettim. Ancak birşey beni o rafa doğru çekiyordu, dayanamayıp tekrar gittim. Gerçekten yoğurt. Ekaterinburg'a elimde yoğurt makinasıyla döneli henüz birkaç saat olmuşken, olacak iş mi şimdi bu? Bari bir iki hafta sonra, hadi olmadı birkaç gün sonra görseydim. Bildiğin ayıp bu ya diye düşünerek, yorgunlukla karışık, sinir bozukluğuyla, rafın önünde uzun bir kahkaha attım. Ruslar pek şen şakrak insanlar değil haliyle, hepsi ters ters bana baktı, kesin deli olduğumu düşünmüşlerdir. Ne bakıyorsunuz bakışımla hepsine ters ters cevap verdim ben de, Ruslaşıyor muyum acaba allah muhafaza?
Neyse eve geldim ve konuyu unutmaya çalışarak bir kahve yaptım Erdem ile kendime. Erdem farklı bir süt almış ben yokken, her zamanki kutu değil. Kahvenin içine ekleyince, süt kesildi. Bozuk mu acaba diye düşünürken, Erdem, belki de bu kutunun içindeki süt değildir dedi. Sonra kutunun üzerini okudum, çok haklı süt değil. Kefir de değil, peki nedir bu kutu içindeki beyaz sıvı öyleyse? Merakla tadına baktık sonra. Gerçekten bu bir şaka olmalı. Süt diye kahvenin içine eklediğimiz şey, ayran çıkmasın mı? Delirmek üzereyim. Aylardır yoğurt hasretiyle yaşarken, tam da yoğurt makinasını Ekaterinburg'a getirdiğim gün, tesadüfen hem yoğurt hem de ayran ile karşılaşmak gerçekten çok absürd. Aylarca türlü marketlerde aradım, sormadığım kimse kalmadı. Herkes bu şehirde yoğurt yok, boşuna arama dedi. Genelde hayatta da böyle olmaz mı? Birşeyi çok istersin olmaz, çok ararsın bulunmaz. Tam da vazgeçtiğin anda, birden hepsi karşına çıkar, tek tek. Ne büyük ironi.
Üstte bir kahve fincan tabağının, altta ise bir yemek kaşığının içindeki büyük Rus kesme şekerleri :)
Ayran
:)) saka gibi gercekten... Sanki bir sana oyun oynamis gibi :))Yogurt bizim yogurttan mi bari? tadina baktin mi? yine de evde yapilan yogurt bir baska olur... ayrica o makina suzme yogurt da yapiyor diye hatirliyorum. Bunu Rusya'da bulacagini hic sanmiyorum :))
YanıtlaSilYogurt fena degil, ancak bayağı küçük cam şişede. Bize yetmez anlayacağın. Şimdi o küçük yoğurtları alıp, kendi yoğurdumu onlardan mayalıyorum. Şaka gibi, gerçekten :)) Dediğin gibi süzme yoğurt yapabiliyorum bir de ek olarak :)
YanıtlaSil