Ekaterinburg Yıllığı

Zaman nasıl geçiyor belli değil. Şubat ortasında, yani tam olarak bir ay sonra, Rusya macerası bir yılını dolduracak. Haritada Ekaterinburg'un nerede olduğuna baktığım zaman, hafızamda halen dün gibi.

Bazı zamanları aman bir önce geçsin de çabucak gitsin diye, bazı zamanları meraklı bir keyifle, bazı zamanları şaşırarak, bazı zamanları kahkahayla, bazı zamanları da sevdiklerimin hasreti ile doldurdum. Kısaca öyle veya böyle, Rusya'da hayat bir şekilde devam edip gitti.

İzmir'de daha çok küçük bir kız iken, nasıl bir gün İstanbul'da yaşayacağımı biliyorsam, İstanbul'da yaşarken de, günün birinde bir süreliğine de olsa, yurt dışında yaşayacağımı biliyordum. Ne derseniz deyin, belli ki bir hissi kablel vuku durumu. En sonunda, yurt dışı macerasına da başladık ve çok yakında bir senesi tamamlanmış olacak. Dönüşe ne kadar kaldı, bundan sonra nerelere gideceğiz hiç belli değil. Sürprizlere açık, plan ve programa pek tahammülü olmayan bir yaşamın içindeyiz şu sıralar. Gerçi, bu durumdan memnun değilim diyemeyeceğim. Oldukça stabil bir yaşam, beni muhtemelen çok bunaltabilirdi. Bazı insanların kökleri çok sağlamdır. Doğdukları yerden bir müddet olsun ayrılmaya tahammülleri yoktur. Ben köklerimi ne kadar sevsem de, İzmir'den sonra İstanbul'da olduğu gibi, başka yerlerde de kökler salabiliyorum. Özlem hususu biraz sıkıntı yaratıyor ama ne yapalım, gülü seven dikenine de katlanıyor.

Madem bir yılı deviriyoruz, neler oldu, sonra neler yapılabilir şeklinde, bir muhasebe yapmak lazım diye düşündüm;

Madde No 1 - Rusça halen öğrenilemedi. Önümüzdeki yıl bu konu üzerine çokça zaman ve emek harcamak lazım. Özellikle Ekaterinburg'da öyle çat pat Rusça ile hayatı idame ettirmek zor.

Madde No 2 - Alt tarafı dört saatlik bir farktan söz ediyoruz ama halen Türkiye saatine göre yaşıyorum. Türkiye saatine göre uyuyor, Türkiye saatine göre uyanıyorum. Türkiye'ye gittiğimde her şey şahane ancak burada durum pek öyle değil. Bir türlü normale dönemedim. Bunun üzerinde çalışmam şart.

Madde No 3 - Spor, halen düzenli bir yaşam stiline dönüşemedi. Her gün en az bir saat spor için ayrılmalı.

Madde No 4 - Tüm düşme korkularımı yenip, kar üzerinde topuklu ayakkabı ile yürüme denemelerine devam etmem lazım. Kocaman kar botlarından ve dışarıda giyebildiğim tek çizmeden çok sıkıldım! Havalı botlarımı ve topuklu ayakkabılarımı da giymek istiyorum.

Madde No 5 - Takınca saçları bozmayan bir şapka veya bere bulmam şart. Soğuktan korunacağım diye, bereyi çıkardıktan sonra o saçların durumuna daha fazla katlanamayacağım. Bir-iki aydan bahsetmiyoruz, tam tamına bere takmak gereken altı ay ve o saçlar, ah o saçlar..

Madde No 6 - Blog yazılarımın düzeni ara sıra kaçıyor. Kendi kendime söz verdiğim gibi, haftada en az bir yayın uygulamalıyım.

Madde No 7 - Aile ve arkadaşlarımla "Skype" üzerinden daha fazla görüşmeliyim. Seslerini duymak tamam da, göz görünce, gönül daha çok mutlu oluyor.

Madde No 8 - Soğuk yüzünden günlük yürüyüşlerimi uzun süredir yapamıyorum. Eskisi gibi çok yürüyemesem de, kalın kalın giyinip, kısa mesafeli de olsa, günlük yürüyüşlerimi sürdürmeliyim.

Madde No 9 - Geçen sene ufak bir şehir turu almıştık ama pek yeterli değil. Bu sene uzun ve güzel Ekaterinburg turları almalıyım.

Madde 10 - Trans Sibirya Ekspresi turlarını araştırıp, hazır buradayken, en azından Ekaterinburg'dan sonrasını muhakkak tecrübe etmeliyim.

Madde No 11 - Halen, herhangi bir Rus yemeği pişirmesini öğrenmiş değilim. Rusya'dan giderken, en az bir tarif de benimle beraber gidiyor olmalı.

Madde No 12 - Kar üzerinde Husky'lerin çektikleri kızak deneyimini henüz gerçekleştirmedim. Bu sene bir ara muhakkak yapılmalı.